Spacer

oranżada

Postanowiłam zabrać Lusie na spacer. Na treningu zachowywała się przyzwoicie więc stwierdziłam, że mogę zabrać ją na dwór jeszcze raz.
Tym razem nie uciekła na widok bardzo strasznych szelek tylko poczekała aż je jej założę i zapnę smycz. Kiedy stałyśmy przy drzwiach szopka zaczęła skakać próbując dosięgnąć klamki.
Wiedziałam, że w końcu się tego nauczy. Otworzyłam szybko kończąc jej "ćwiczenia".
Kiedy zobaczyła drzewo zaczęła ciągnąć w jego stronę. Tym razem pozwoliłam jej połazić po nim nie puszczając jednak smyczy. Gdyby wlazła na samą górę nie za bardzo miałabym jak ściągnąć zwierzaka.
Po jakimś czasie znudziło jej się siedzenie na drzewie, zainteresowała się za to papierkiem.
Bawiła się nim jakby była to nie wiadomo jaka wspaniała zabawka. Gryzła go, tarzała się z nim po ziemi. Po tej zabawie wyglądała nieciekawie.
Futro miała całe w kurzu do tego w ogon zaplątało jej się trochę słomy.
Kiedy tylko to zauważyła rzuciła się na niego. Wyglądało to jakby chciała się pozbyć tej słomy.
Kiedy szopka skończyła zabrałam ją kawałek dalej. Rosła tu dosyć wysoka trawa i kiedy zwierzak w nią wszedł nie było go widać.
Szopka trochę pochodziła w trawie, a kiedy zabawa jej się znudziła stwierdziłam, że czas wracać do domu. Pociągnęłam zwierzaka za smycz i zaprowadziłam do domu. Po drodze znowu zaczęła bawić się papierkiem ale szybko się znudziła. W domu od razu pobiegła w swoje ulubione miejsce - za kanapę. Musiałam ją stamtąd wyciągać żeby pomóc jej pozbyć się tego całego brudu z sierści.